Chronic pain rehabilitation programs are aimed at helping patients to increase their functioning despite being in pain, thereby improving their quality of life. However, conversations between patients and practitioners about how the patient could deal with his/her pain and pain-related disabilities in a different way can be interactionally challenging. This study adopts a discursive psychological perspective to explore how pain-related disability is negotiated by patients and practitioners during consultations.
The analysis shows that pain-related disability is treated by both patients and practitioners as negotiable rather than a fixed reality. Moreover, it shows that patients’ and practitioners’ negotiations of disability are subject to issues of agency, accountability, and blame, and it provides insight into the interactional dilemmas that are at stake, both for patients and practitioners.
Revalidatieprogramma’s voor patiënten met chronische pijn zijn gericht op het verbeteren van het functioneren ondanks de pijn, waardoor kwaliteit van leven wordt bevorderd. Conversaties tussen patiënten en behandelaars over de manier waarop de patiënt kan omgaan met de pijn en gerelateerde beperkingen kunnen interactionele uitdagingen met zich meebrengen. Dit hoofdstuk verkent vanuit discursief-psychologisch perspectief hoe beperkingen worden onderhandeld door patiënten en behandelaars in consulten. De analyse toont aan dat de beperkingen worden behandeld als onderhandelbaar in plaats van als een onveranderbare werkelijkheid. Bovendien toont de analyse dat in deze onderhandelingen bepaalde issues relevant worden gemaakt, zoals ‘agency’, verantwoordelijkheid en schuld. Inzicht wordt geboden in de interactionele dilemma’s die op het spel staan voor zowel patiënten als behandelaars.
